Kudowa jak malowana

Kudowa-Zdrój znakomicie działa na szereg dolegliwości, związanych m.in. z chorobami serca, kłopotami z przemianą materii, nadczynnością tarczycy, nerwicą czy przemęczeniem. Ściślej rzecz ujmując robią to bogate w dobroczynne minerały zdroje oraz lecznicze właściwości świeżego powietrza w sudeckim mikroklimacie. Niewątpliwie równie kojąco działają przepiękne panoramy i widoczki - choć ich wpływu na stan organizmu nie sposób rzetelnie zmierzyć.

Dolnośląskie zdecydowanie ma się czym pochwalić w dziedzinie estetyki i tej nieuchwytnej nastrojowości, której tylko ułamek są w stanie przekazać najbardziej zaawansowane zdjęcia. W dalszej części - krótka prezentacja najbardziej malowniczych zakątków, w które mogą wybrać się turyści i kuracjusze wypoczywający w Kudowie.

Niezwykły czar roztacza Park Zdrojowy - niekwestionowane centrum miejscowości, po nie tak dawnej rewitalizacji nawiązujący do klimatu lat ’20 XX wieku. Tutaj najpełniej odczuwa się różnicę między nowoczesną metropolią a kameralnym kurortem z wieloletnimi tradycjami: zamiast hałasu i nieogarnionych mas szkła, stali oraz betonu - cisza, spokój (może poza placami zabaw),piękna zieleń, stawy, fontanny, urocze alejki, piękne rzeźby, muzyczny ogród, teatr na świeżym powietrzu, źródełka z wodami mineralnymi… Idealne miejsce na rodzinne - i nie tylko - przechadzki. Park stwarza także znakomite warunki do rekreacyjnego uprawiania sportów, takich jak bieganie, nordic walking czy jazda na rowerze.

Nad uzdrowiskowym terenem zielonym wznosi się Góra Parkowa, sięgająca 477m n.p.m. To nie tylko malowniczy, ale też bardzo romantyczny zakątek. Obie te cechy wykazuje zwłaszcza słynna Altana Miłości, zbudowana niespełna 30m poniżej szczytu. W zamyśle projektantów miała służyć jako punkt widokowy na Góry Bystrzyckie i Orlickie, a w praktyce okazała się doskonałym miejscem do spotkań we dwoje. Najlepszy dowód to pozostawiane w niej kłódeczki.

Przez Górę Parkową przechodzi zielony szlak turystyczny, prowadzący do Czermnej - najstarszej dzielnicy Kudowy-Zdroju, a do 1970r. samodzielna miejscowość. Niewątpliwie jej najlepiej rozpoznawalną częścią jest słynna Kaplica Czaszek, w całym wnętrzu wyłożona prawdziwymi ludzkimi szczątkami. Jednak nie tylko ją warto zobaczyć - choćby sąsiadującą z kaplicą warowną dzwonnicę, najstarszą na całej Ziemi Kłodzkiej. Albo wyjątkowy w formie pomnik Anny Świdnickiej, wystawiony w 2004r. w ramach obchodów 650-lecia Kudowy. Mniej efektowny, choć równie intrygujący monument symbolizuje wkład trzech narodów - Polaków, Czechów i Niemców - w rozwój regionu.

Ułamek tego dorobku można podziwiać w Muzeum Kultury Ludowej Pogórza Sudeckiego, szczególnym skansenie zbudowanym w Pstrążnej. W wyjątkowy sposób odtwarza on wieś wyjętą żywcem z XVIII lub XIX wieku. Są mieszkalne chałupy, są warsztaty rzemieślnicze, są kapliczki, jest gospoda, jest wiatrak - większość obiektów to wartościowe zabytki, przeniesione tutaj z różnych miejscowości. Nie brakuje też żywego inwentarza. W ramach muzeum działa także wystawa przybliżająca lokalne rękodzieła.

I w końcu przyszedł czas na Góry Stołowe, odpowiadające za najwspanialsze pocztówki, zdjęcia, a niejednokrotnie również wspomnienia z wakacji. Wyróżniają się przede wszystkim tym, iż nie zostały pofałdowane - większość szczytów jest niska (najwyższy Szczeliniec Wielki ma 919m n.p.m.) i zasadniczo płaska. Jednak specyfika procesów geologicznych sprawiła, że poszczególna warstwy wysokich, pionowych skał wykazują odmienne właściwości. Wystawione na działanie wody i wiatru, przyjęły absolutnie fantastyczne, wprost niewiarygodne formy. Tu się nie ma co rozpisywać, to trzeba zobaczyć na własne oczy. Decyzja o utworzeniu parku narodowego może zaskakiwać o tyle, że zapadła tak późno: dopiero w 1993 roku.

“Malownicza” oznacza tyle co “ciekawa, efektowna, barwna” - wszystkie te określenia jak ulał pasują do Kudowy-Zdroju. Miasta, okolicznych wioseczek oraz dzikiej przyrody występującej wszędzie wkoło. Należy spodziewać się przepięknych widoczków i znakomitych warunków do rekreacji - w dowolnie preferowanej postaci.